Als oud Spijkenisser, die geemigreerd is naar Canada, ging mijn hart open bij het zien van deze site. Herinneringen aan Klaasje en haar zus dreven gelijk boven. Hoe ik in 1956 op vierjarige leeftijd met mijn moeder boodschappen ging doen bij de dames Mak, hoe lang het duurde voor we eindelijk binnen stonden en het dropje voor het naar buiten gaan. Klaasje kwam tot mijn vader zijn huisartsen praktijk overdroeg aan Jelle Rijpma in 1982 jarenlang een keer in de drie maanden langs bij hem voor een check up en betaalde dan in natura in de vorm van manderijnen, sinaasappelen etc.
In de tijd dat haar zus opgenomen werd in de Breede Vliet, was haar zorg wederom perfect, zoals ze ook haar huwelijk niet liet doorgaan, vanwege de plicht die ze ervoer haar vader te verzorgen tot zijn dood, evenals haar moeder trouwens. Ze at vaak mee in de Breede Vliet, want na het dagelijks bezoek aan Anne, nam ze niet meer de tijd om voor zich zelf te koken.
Ik bezocht haar die laatste jaren van haar leven, toen er niemand was overgebleven om voor haar te zorgen. De eenzaamheid maakte dat ze mensen de trap zag afdalen van het zoldertje, die er al lang niet meer waren. Voor haar waren ze levens echt en zorgden dat ze zich niet alleen voelde. Ten slotte hadden ze haar zingeving gegeven in alle voorafgaande jaren. Familie was een prioriteit en die liet je niet alleen.
Anne was degene die zich graag liet verzorgen door Klaasje, ze had langere tijd een relatie met een dokter in Hoogvliet als ik me de roddels nog goed herinner. Misschien was het de man voor het rozet raampje boven..
Dit initiatief is hartverwarmend om het huis en winkeltje tot een museum te maken. De site ziet er perfect uit en ik zal hem regelmatig bezoeken.
De foto’s van de mensen in klederdracht uit die vroege jaren zijn als ik het goed zie Nel van den Tol en haar man Julius.
Het activeert me om weer contact op te nemen met mijn broer Fred Jurrjens om de super 8 films die mijn vader maakte van het Spijkenisse van toen in de jaren vijftig te laten digitaliseren. Als het goed is heeft hij de doos die ik vond in mijn vaders donkere kamer op de zolder van Voorstraat 60 nog onaangeroerd staan in Ugchelen. Veel succes met het Makhuis dit jaar.
Hartelijke Groeten Marion Jurrjens